Κλαίω; Πονάω; Κάνω κάτι;

Την ημέρα της απελευθέρωσης

Και κατά την ημέρα εκείνη θα πεις:
Κύριε, θα σε δοξολογήσω,

επειδή, αν και οργίστηκες εναντίον μου,

ο θυμός σου αποστράφηκε, και με παρηγόρησες.
Να, ο Θεός είναι η σωτηρία μου,
θα έχω θάρρος, και δεν θα φοβάμαι,
επειδή, ο Κύριος ο Θεός είναι η δύναμή μου,
και το τραγούδι, και στάθηκε η σωτηρία μου.

Και θα αντλήσετε νερό με ευφροσύνη
από τηις πηγές της σωτηρίας.

Και κατά την ημέρα εκείνη θα πείτε:
Δοξολογείτε τον Κύριο, επικαλείστε το όνομά του,
κάντε γνωστά τα έργα του στα έθνη,
να θυμάστε ότι το όνομά του υψώθηκε.

Ψάλλετε στον Κύριο,
επειδή έκανε ένδοξα πράγματα, είναι γνωστό σε όλη τη γη.
Αγάλλου και ευφραίνου κάτοικε της Σιών,
επειδή, ο Άγιος του Ισραήλ είναι μέγας ανάμεσά σου.
(Ησαΐας κεφ 12 εδ 1-6)

Την ημέρα της απελευθέρωσης θα είναι μεγάλη χαρά, οι αιχμάλωτοι θα γυρίσουν πίσω, η φωνές θα υψωθούν, το τραγούδι θα αρχίση. Άγιο τραγούδι προς τον Βασιλιά, τον απελευθερωτή, τον ένδοξο.
Υπάρχει χαρά και αγαλίαση όταν ο Βασιλιάς είναι μαζί μας, ή μάλλον όταν δεν απομακρυνόμαστε από Αυτόν.

Κύριε, Βασιλιά, Ένδοξε κράτησέ με κοντά Σου γιατί Εσύ είσαι η δύναμη, και το τραγούδι, και η σωτηρία μου.

Μαθητεία, δοξολογία, υπηρεσία

Δίδαξέ με, Κύριε, τον δρόμο σου,
και θα περπατώ στην αλήθεια σου,
προσήλωνε την καρδιά μου
στον φόβο του ονόματός σου.

Θα σε αινώ, Κύριε ο Θεός μου,
με όλη την καρδιά μου,
και θα δοξάζω το όνομά σου στον αιώνα,
επειδή, το έλεός σου επάνω μου είναι μεγάλο,
και ελευθέρωσες την ψυχή μου από κατώτατον άδη.

Κάνε σε μένα κάποιο σημείο προς αγαθό...
επειδή εσύ, Κύριε, με βοήθησες, και με παρηγόρησες

(Ψαλμός 86 εδ 11-13, 17)

Βασιλιά, φανέρωσέ τον χαρακτήρα Σου σε μένα.
Ζωντάνεψε τον Λόγο Σου μέσα στην διάνοιά μου.
Άλλαξε την καρδιά μου,
ανακαίνησε τον νού μου,
μεταμόρφωσε την ζωή μου.

Οδήγησέ με στην δοξολογία, Βασιλιά,
δώσε μου λόγια, σκέψεις, πράξεις που θα Σε δοξάζουν
Και δέξου με στην παρουσία Σου, Βασιλιά
Πάρε με στα χέρια Σου και άλλαξέ με,
μεταμόρφωσέ με.

Κάνε σημείο Βασιλιά μου,
κάνε σημείο μέσα στην ζωή μου,
για να φανερωθεί η δόξα Σου,
για να φανερωθεί η δύναμή Σου.
Για να σε γνωρίσει ο κόσμος.
Κάνε με εργαλείο Σου,
βάλε με στην υπηρεσία Σου.

Σε Σένα μένω Βασιλιά
Σε Σένα ελπίζω,
γιατί Εσύ είσαι πιστός,
και αγαθός,
και ελεείμονας,
και δυνατός,
και γεμάτος αγάπη.
Σε Σένα ελπίζω γιατί
Εσύ με βοήθησες και με παρηγόρησες.
Κράτησέ με κοντά Σου.

Θεωρία και πράξη

Σας παρακαλώ, λοιπόν, αδελφοί,
χάρη των οικτιρμών του Θεού,
παραστήστε τα σώματά σας ως θυσία ζωντανή,
άγια, ευάρεστη στον Θεό,
η οποία είναι η λογική σας λατρεία.
Και μη συμμορφώνεστε με τούτο τον αιώνα,
αλλά μεταμορφώνεστε
διαμέσου της ανακαίνισης του νου σας,
ώστε να δοκιμάζετε τι είναι το θέλημα του Θεού,
το αγαθό και ευάρεστο και τέλειο.
(προς Ρωμαίους κεφ 12 εδ 1-2)

Η αγάπη ας είναι ανυπόκριτη,
αποστρέφεστε το πονηρό,
προσκολλάστε στο αγαθό.
Γίνεστε φιλόστοργοι ο ένας προς τον άλλον
διαμέσου της φιλαδελφίας,
προλαβαίνοντας να τιμάτε ο ένας τον άλλον,
στον ζήλο μη είστε οκνηροί,
ως προς το πνεύμα παλλόμενοι από θέρμη,
υπηρετώντας τον Κύριο ως δούλοι,
στην ελπίδα χαίροντας,
στη θλίψη υπομένοντας,
στην προσευχή προσκαρτερώντας,
στις ανάγκες των αγίων μεταδίδοντας,
τη φιλοξενία ακολουθώντας.

Ευλογείτε αυτούς που σας καταδιώκουν,
ευλογείτε, και μη καταριέστε.
Χαίρεστε μ' αυτούς που χαίρονται
και κλαίτε μ' αυτούς που κλαίνε.
Να έχετε το ίδιο φρόνημα ο ένας προς τον άλλον,
μη υψηλοφρονείτε,
αλλά συγκαταβαίνετε στους ταπεινούς,
μη φαντάζεστε τους εαυτούς σας φρόνιμους.
Σε κανέναν μη ανταποδίδετε κακό αντί κακού,
προνοείτε τα καλά μπροστά σε όλους τους ανθρώπους.
Αν είναι δυνατόν, όσον αφορά το δικό σας μέρος,
ειρηνεύετε με όλους τους ανθρώπους.

Αγαπητοί, μη εκδικείτε τον εαυτό σας,
αλλά, δώστε τόπο στην οργή, επειδή, είναι γραμμένο:
"Σε μένα ανήκει η εκδίκηση, εγώ θα κάνω ανταπόδοση,
λέει ο Κύριος".
Αν, λοιπόν, ο εχθρός σου πεινάει, δίνε του να φάει,
αν διψάει, δίνε του να πιει,
επειδή, κάνοντας αυτό,
θα επισωρεύσεις κάρβουνα φωτιάς επάνω στο κεφάλι του.
Μη νικάσαι από το κακκό,
αλλά νίκα το κακό διαμέσου του αγαθού.
(προς Ρωμαίους κεφ 12 εδ 9-21)

Βασιλιά, το θέλημά Σου είναι πράγματι
αγαθό και ευάρεστο και τέλειο.
Δώσε μου δύναμη να το εκτελώ.
Βοήθησέ με μέσα στην αδυναμία μου.
Κάνε με φώς Σου στον κόσμο.
Ξεχώρισέ με και βοήθησέ με
να μην συμμορφώνομαι με τον κόσμο.
Δώσε μου αγάπη, την αγάπη Σου, Βασιλιά.
Δώσε μου ταπεινοφροσύνη.
Δώσε μου πνεύμα υπηρεσίας.
Σε ευχαριστώ Βασιλιά μου.

Το ταξίδι

"Με πίστη πέθαναν όλοι αυτοί, χωρίς να πάρουν τις υποσχέσεις, αλλ' αφού τις είδαν από μακριά, και πείστηκαν, και τις εγκολπώθηκαν, και ομολόγησαν ότι είναι ξένοι και παρεπίδημοι επάνω στη γη. Δεδομένου ότι, αυτοί που λένε αυτού του είδους τα πράγματα, δείχνουν ότι ζητούν πατρίδα. Κι αν θυμόνταν εκείνη από την οποία βγήκαν, θα έβρισκαν καιρό να επιστρέψουν. Τώρα, όμως, επιθυμούν μια καλύτερη, δηλαδή, επουράνια, γι' αυτό, ο Θεός δεν ντρέπεται γι' αυτούς, να λέγεται Θεός τους, επειδή, ετοίμασε γι' αυτούς πόλη. (προς Εβραίους κεφ 11 εδ 13-16)"

Η ιστορία είναι για τον πατριάρχη Αβραάμ, που έφυγε από την χώρα του και ταξίδεψε όλη την ζωή του πιστεύοντας στην υπόσχεση του Θεού ότι θα του δώσει γη και θα τον κάνει έθνος μεγάλο. Πίστεψε στην υπόσχεση, είδε την εκπλήρωσή της με τα μάτια της πίστης, την εγκολπώθηκε, έγινε βίωμά του στην καθημερινή ζωή του, ομολόγισε με την ζωή και τα λόγια του ότι δεν ήταν από αυτή την γη. Πήρε την οικογένειά του και τα υπάρχοντα του και ακολούθησε την υπόσχεση ζώντας μια ζωή περιπλάνησης και μαθητείας. Ξέχασε την γη από την οποία βγήκε, την πιθανώς ευκολότερη ζωή του, την οικογένειά του και ότι άλλο σχετίζονταν με αυτή. Το βλέμμα του ήταν στραμένο προς την υπόσχεση.

Εσύ Βασιλιά μου με έβγαλες από αυτόν τον κόσμο, με ελευθέρωσες από τα πνευματικά δεσμά και την ματαιότητα. Εσύ μου έδωσες καινούργια ζωή, μου έδωσες υπόσχεση για μια νέα γη, για μια νέα πόλη. Εσύ υποσχέθηκες για μια αιώνια ζωή μαζί Σου. Θέλω να μείνω στην υπόσχεση, να ζήσω σαν ξένος σε αυτόν τον κόσμο, σαν αληθινός στρατιώτης Σου. Στρατηγέ μου γέμισέ με, βοήθησέ με να ξεχάσω κάθε απόλαυση και πειρασμό του κόσμου. Οδήγησέ με σε μια ζωή πίστης και υπακοής. Κάνε με άξιο ώστε ο Βασιλιάς μου, μέσω της χάρης του Σωτήρα μου να μην ντρέπεται για μένα αλλά να με αποκαλεί γιό Του. Κράτησέ με προσηλωμένο στο ταξίδι και βοήθησέ με να πετάξω οτιδήποτε περιτό.

Πίστη δεν σημαίνει μόνο ότι πιστεύεις

"Οι περισσότεροι άνθρωποι στις δυτικές χώρες θεωρούν ότι είναι Χριστιανοί, αλλά ο Χριστός ο ίδιος θεωρείται σχεδόν άσχετος με τα επίκαιρα προβλήματα και θέματα της καθημερινότητας.

Φαίνεται ότι υπάρχει ένα άγραφο κοινό συμωνιτικό: η Εκκλησία θα είναι παρούσα για βαπτίσεις, γάμους, κηδείες και όμορφες "θρησκευτικές" γιορτές και θα κηρύξει ένα ήπιο μήνυμα αγάπης και ηθικότητας ("ο Θεός σε αγαπάει, κι γι' αυτό πρέπει να προσπαθείς να κάνεις το καλό"), αποφεύγοντας τα μηνύματα, τα οποία θα απαιτούν πραγματική θυσία ή αλλαγή. Ο λαός από το μέρος του, θα εξασφαλίζει ότι η Εκκλησία θα επιχορηγείται με αρκετά χρήματα, για να έχει ωραία κτίρια, εγκαταστάσεις και μισθούς.

Πίστη δεν σημαίνει μόνο ότι πιστεύεις. Η Επιστολή Προς Εβραίους 11 διδάσκει ότι η αληθινή πίστη συνεπάγεται μια αντίδραση, όπως την εκφράζει ο Ιάκωβος, "η πίστη χωρίς τα έργα είναι νεκρή" Ιάκωβου 2:17-26."

(από την ιστιοσελίδα http://www.revelationofjesus.net
έκδοση στην ελληνική, κεφάλαιο 3
και παράγραφοι 3:15-17 ΧΛΙΑΡΟΣ, 3:18 ΑΓΟΡΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΜΕΝΑ—ΧΡΥΣΑΦΙ)"

Είμαι αληθινός στρατιώτης Του κάθε μέρα και στιγμή;
Τα λόγια Του επιρεάζουν την καθημερινότητά μου;
Αντικατροπτίζεται ο χαρακτήρας Του στην ζωή μου;
Στέκομαι με πίστη μπροστά στον πειρασμό;
Οι γύρω μου καταλαβαίνουν μέσα από τις πράξεις μου ότι Αυτός είναι ο Βασιλιάς μου;

Κύριε, μην με αφήσεις να είμαι ικανοποιημένος με μηνύματα και κολακείες που χαϊδεύουν τα αυτιά μου. Κάνε με κάτι περισσότερο από έναν καλό άνθρωπο, κάνε με αληθινό στρατιώτη Σου. Πάρε την κάθε στιγμή στα χέρια Σου και κάνε την μαρτυρία στους γύρω μου. Δώσε μου πίστη, και δώσε μου υπακοή. Άνοιξε τη διάνοιά μου και κάνε να μπορώ να ακούσω την φωνή Σου. Βάλε στην καρδιά μου το θέλημά Σου.

Επιστράτευση

"Και ο Κύριος πρόσθετε καθημερινά στην εκκλησία αυτούς που σώζονταν (Πράξεις κεφ 2 εδ 47β)"

Ποιός δεν θα ήθελε να είναι σε μια παρέα με τέτοιες συνήθειες;

Αλλά δεν ήταν οι γεμάτοι αγάπη και ενότητα στρατιώτες που προσέλκυαν τον κόσμο να ενωθεί στον σκοπό τους, δεν ήταν τα αγαθά που μοιράζονταν ή οι συζητίσεις τους. Ο Σωτήρας ήταν που τους έφερνε. Αυτός άγγιζε καρδιές, άλλαζε συνειδήσεις, έλεγχε τον τρόπο ζωής των ανθρώπων, τους έφερνε σε επίγνωση της κατάστασής τους, και τους έδινε την λύση για την σωτηρία τους. Αυτός και μόνο Αυτός. Οι στρατιώτες του το μόνο που έπρεπε να κάνουν ήταν να μένουν στις εντολές Του, να φανερώνουν την σωστή εικόνα του χαρακτήρα Του, να δέχονται και να φροντίζουν τους νεοσύλλεκτους.

Κύριε κάνε με σαν τους πρώτους στατιώτες σου, να Σε φανερώνω στους γύρους μου, να ζω σύμφωνα με το θέλημά Σου, να έχω καρδιά γεμάτη με την αγάπη Σου. Δώσε μου ταπεινότητα, βοήθησέ με να εξαρτάμαι από Σένα.

Πρόσμενε τον Κύριο, ανδρίζου

Ο Κύριος είναι φως μου και σωτηρία μου,
ποιον θα φοβηθώ;
Ο Κύριος είναι δύναμη της ζωής μου,
από ποιον θα δειλιάσω;

Ένα ζήτησα απο τον Κύριο,
αυτό και θα ζητάω,
το να κατοικώ στον οίκο του Κυρίου
όλες τις ημέρες της ζωής μου,
να θωρώ την ωραιότητα του Κυρίου,
και να επισκέπτομαι τον ναό του.
Επειδή, σε ημέρα συμφοράς
θα με κρύψει στην σκηνή του,
θα με κρύψει στον απόκρυφο τόπο της σκηνής του,
θα με υψώσει επάνω σε βράχο.

Θα θυσιάσω μέσα στη σκηνή του
θυσίες αλαλαγμού,
θα υμνώ, και θα ψαλμωδώ,
στον Κύριο.

Δίδαξέ με, Κύριε, τον δρόμο σου,
και οδήγησέ με σε ίσιον δρόμο.

Αλλοίμονο, αν δεν πίστευα να δω τα αγαθά του Κυρίου
μέσα σε γη ζωντανών ανθρώπων!

Πρόσμενε τον Κύριο,
ανδρίζου,
και ας ενδυναμωθεί η καρδιά σου,
και πρόσμενε τον Κύριο.

(από τον Ψαλμό 27)

Εμπιστοσύνη

Ο λαός Ισραήλ είχε φτάσει στα όρια της γης Χαναάν. Η παρουσία του Κυρίου ήταν μαζί τους την μέρα σε μορφή νεφέλης και την νύχτα σε μορφή φλόγας. Ο Κύριος τους είχε δώσει το μάνα από τον ουρανό, τους είχε δώσει ορτύκια στην έρημο, είχε κάνει να αναβλύσει νερό από τον βράχο, είχε ανοίξει την ερυθρά θάλασσα και είχαν περάσει από μέσα.

Πριν μπουν στη γή έστειλαν κατασκόπους για να δουν πως είναι. Όταν αυτοί γύρισαν τρομοκράτησαν τον λαό αναφέροντας ότι εκεί ζούσαν πολλοί δυνατοί λαοί και ότι υπήρχαν και γίγαντες. Ο λαός τρόμαξε και αντί να εμπιστευθούν τον Κύριο άρχισαν να σκέφτονται σύμφωνα με την ανθρώπινη λογική. "Και όλοι οι γιοι Ισραήλ γόγγυζαν ενάντια στον Μωυσή και στον Ααρών, και ολόκληρη η συναγωγή τους είπε: Είθε να πεθαίναμε στην γη της Αιγύπτου! Ή, ακόμα, είθε να πεθαίναμε σ' αυτή την έρημο, και γιατί ο Κύριος μας έφερε σ' αυτή τη γη, ώστε να πέσουμε με μάχαιρα, να γίνουν διαρπαγή οι γυναίκες μας και τα παιδιά μας; Δεν ήταν καλύτερο σε μας να επιστρέψουμε στην Αίγυπτο; Και ο ένας έλεγε στον άλλον: Ας κάνουμμε κάποιον αρχηγό, και ας επιστρέψουμε στην Αίγυπτο (Αριθμοί κεφ 14 εδ 2-4)

Πώς είναι δυνατόν
να ξεχνάω τις ευλογίες του Βασιλιά μου τόσο γρήγορα;
Πώς είναι δυνατόν
με την πρώτη δυσκολία να θέλω να τα παρατήσω;
Γιατί να θέλω να γυρίσω στον κόσμο
όταν κάθε μέρα βλέπω την παρουσία Του στην ζωή μου;

Κύριε Βασιλιά μου συγχώρησέ με για την απιστία μου. Συγχώρησέ με για την αχαριστία μου. Γέμισε την διάνοιά μου με σκέψεις αγαθές για σένα. Βοήθησέ με να θημάμαι κάθε ευλογία Σου. Φύλαξέ με από αποστασία.

Εσύ είσαι αγαθός και ελεήμον,
συγχωρείς τις ανομίες μου και με σηκώνεις,
με φέρνεις μπροστά Σου και με ευλογείς.
Απλώνεις το χέρι Σου και με οδηγείς,
με οδηγείς σε γη ευλογίας,
με οδηγείς σε υπηρεσία,
με οδηγείς σε υπακοή,
με οδηγείς σε πίστη.
Δοξασμένο το όνομά Σου,
σε Σένα ελπίζω και προσφέρω το μέλλον μου.
Πάρε την ζωή μου Κύριε,
θυσία στα πόδια Σου.
Βασιλιά και Κύριέ μου.

Το μόνο που μπορώ είναι να φανταστώ

Το μόνο που μπορώ είναι να φανταστώ
πώς θα είναι
όταν σταθώ δίπλα Σου
Το μόνο που μπορώ είναι να φανταστώ
τι θα δουν τα μάτια μου
Όταν το πρόσωπό Σου
είναι μπροστά μου
Το μόνο που μπορώ είναι να φανταστώ

Γεμάτος από την δόξα Σου, πώς θα νιώσω
Θα χορέψω για Σένα Ιησού ή θα μείνω ακίνητος;
Θα σταθώ στην παρουσία Σου ή θα πέσω στα γόνατα;
Θα ψάλω αλλελούϊα, θα μπορέσω να μιλήσω καθόλου;
Το μόνο που μπορώ είναι να φανταστώ

Το μόνο που μπορώ είναι να φανταστώ
Όταν φτάσει αυτή η μέρα
Και βρεθώ να στέκομαι
μπροστά στον Υιό
Το μόνο που μπορώ είναι να φανταστώ
Όταν το μόνο που θα κάνω
Είναι για πάντα
Για πάντα να σε λατρεύω
Το μόνο που μπορώ είναι να φανταστώ

Θα μας ευλογήσει ο Θεός

Ο Θεός να μας σπλαχνιστεί, και να μας ευλογήσει!
Να επιλάμψει επάνω μας το πρόσωπό του.

Για να γνωριστεί στη γη ο δρόμος σου,
σε όλα τα έθνη η σωτηρίας σου.

Ας σε υμνούν οι λαοί, Θεέ,
ας σε υμνούν όλοι οι λαοί.

Ας ευφρανθούν και ας αλαλάξουν τα έθνη,
επειδή, θα κρίνεις τους λαούς με ευθύτητα,
και θα οδηγήσεις τα έθνη στη γη.

Ας σε υμνούν οι λαοί, Θεέ,
ας σε υμνούν όλοι οι λαοί.

Η γη θα δίνει τον καρπό της,
θα μας ευλογήσει ο Θεός, ο Θεός μας.
Θα μας ευλογήσει ο Θεός
και θα τον φοβηθούν όλα τα πέρατα της γης.

(από τον Ψαλμό 67)

Μπροστά στον θρόνο Του

Είμαι γονατιστός στην προσευχή. Πίσω μου παίζει ένα cd με λατρευτική μουσική.
Καθώς είμαι γονατιστός σταματάω να μιλάω και αρχίζω να σκέφτομαι για τον Βασιλιά μου.

Κάθεται πάνω σε έναν λαμπερό θρόνο, στην κορυφή μιας εξέδρας με πολλά σκαλιά.
Υπάρχουν σύννεφα τριγύρω.
Στην βάση της εξέδρας βλέπω τον εαυτό μου.
Αρχίζω να ανεβαίνω με αργά βήματα, με το κεφάλι χαμηλωμένο.
Το φώς Του με πλημυρίζει.

Καθώς φτάνω στην κορυφή μπροστά στον θρόνο Του.
Η Αγιότητά Του με συνεπέρνει,
πέφτω στο πρόσωπό μου,
δεν τολμώ να Τον κοιτάξω.

Ζητάω συγχώρεσει για τα λάθη μου,
ζητάω να με καθαρίσει.

Αυτός με κοιτάει με αγάπη,
σηκώνεται και έρχεται δίπλα μου,
γονατίζει και απλώνει το χέρι Του,
με αγγίζει και με αποκαλεί παιδί Του.

Εκείνη την στιγμή άγγελοι αρχίζουν να ψάλλουν
Άγιος, Άγιος, Άγιος ο Κύριος

Δειλά ψελλίζω και εγώ
Άγιος, Άγιος, Άγιος ο Κύριος

Με σηκώνει και με αγκαλιάζει.

Με αγγίζει στο μέρος της καρδιάς
και με γεμίζει με ειρήνη και χαρά.

Μου δίνει ένα ξίφος και μου λέει
αυτή είναι η μάχαιρα του Πνεύματος,
που είναι ο λόγος Μου.

Μου αγγίζει τα χείλη μου,
το άγγιγμά Του τα κάνει να καίνε.

Μου λέει πήγαινε τώρα,
σε περιμένω να ξαναέρθεις σύντομα να με δεις.

Γονατιστός ακόμα σκέφτομαι.
Βλέπω την Αγία Γραφή στο γραφείο μου, ο Λόγος Του.
Σκέφτομαι για τα χείλη μου,
για τα λόγια που λέω και για την μαρτυρία που δεν δίνω.
Σκέφτομαι ότι Αυτός με περιμένει,
είναι απίθανο να βρεθεί κάνει να με εμποδίσει να
τον ξανασυναντίσω αύριο,
όλα τα πράγματα του κόσμου είναι ευτελή μπροστά στον Βασιλιά μου.

Άγιο Πνεύμα γέμισέ με, δίδαξέ με μέσα από τον Λόγο Του την Αγία Γραφή. Καθάρισε τα χείλη μου από λόγια που δεν Τον δοξάζουν. Δώσε μου δύναμη για να μιλάω γύρω μου, να διαλλαλώ την μεγαλοσύνη και την αγάπη του Βασιλιά. Κράτησέ με άγιο.

Υπακοή

Δεν μπορείς να καταλάβεις πραγματικά την Αγία Γραφή μέχρι να έχεις μια καρδιά έτοιμη να αλλάξει από το μήνυμά της.
Είσαι έτοιμος να τα παραχωρίσεις όλα στον Θεό και στην υπηρεσία Του; "Και οι συνετοί θα λάμψουν όπως η λαμπρότητα του στερεώματος, κι αυτοί που επιστρέφουν πολλούς σε δικαιοσύνη, όπως τα αστέρια, στους αιώνες των αιώνων. (Δανιήλ κεφ 12 εδ 3)"
(απο το βιβλίο Ουράνιος Άνθρωπος)

Η θλιβερή αλήθεια είναι ότι είμαι παγιδευμένος στα γρανάζια του κόσμου. Δουλειά, οικογένεια, διακοπές, ψώνια... Η καθημερινότητα είναι γεμάτη με δραστηριότητες οι οποίες δεν είναι κακές... Και η δουλειά είναι απαραίτητη, και η οικογένεια είναι ευλογία, και οι διακοπές προσφέρουν χρόνο με τα παιδιά, και τα ψώνια αναγκαιότητα. Αλλά δεν πρέπει να είναι μόνο αυτή η ζωή μου.

Το ερώτημα είναι πόσο άλλαξε η καρδιά μου μέσα από τα μηνύματα από την Αγία Γραφή. Έγινα σαν τους πρώτους στρατιώτες Του; Και αν τα κατάλαβα, τα αποδέχθηκα, με συγκίνησαν αλλά δεν άλλαξαν την καθημερινότητά μου, πού ειναι το όφελος; Πού είναι η δύναμή τους; Τί κατάλαβα; Μόνο γνώση;

Αν διαβάζω αλλά δεν υπακούω μάλλον περισσότερο κακό θα κάνω. Μάλλον θα αρχίσω να σκληραίνω την καρδιά μου και η μελέτη της Αγίας Γραφής θα γίνει μια συνήθεια που δεν θα έχει παραπάνω αξία από το να διάβαζα Παπαδιαμάντη.

Στρατηγέ (Άγιο Πνεύμα) μαλάκωσε την καρδιά μου, θέλω να υπακούσω, θέλω να βγώ από τον κόσμο και τις συνήθειές του, θέλω την δική σου ζωή. Βοήθησέ με να υπακούω, να αλλάζω την ζωή μου. Βοήθησέ με και να μοιράζομαι το μήνυμά σου με τους άλλους.

Μία ψυχή

"Και κάθε ψυχή την κατέλαβε φόβος (σεβασμός),
και διαμέσου των αποστόλων γίνονταν πολλά τέρατα και σημεία.
Και όλοι εκείνοι που πίστευαν ήσαν μαζί,
και είχαν τα πάντα κοινά,
και πουλούσαν τα κτήματα και τα υπάρχοντά τους
και τα μοίραζαν σε όλους σύμφωνα με ότι κάθε ένας είχε ανάγκη.
Και καθημερινά έμεναν σταθερά ως μια ψυχή μέσα στο ιερό,
και έκοβαν το ψωμί σε σπίτια,
και έτρωγαν μαζί την τροφή με αγαλλίαση και απλότητα καρδιάς,
δοξολογώντας τον Θεό
(Πράξεις κεφ 2 εδ 43-47α)"

Μάλλον αισθάνομαι ντροπή.
Σίγουρα η κατάσταση τότε μεταξύ τους δεν έχει καμία σχέση με την κατάσταση μεταξύ των στρατιωτών σήμερα.

Ανιδιοτέλια, αγάπη, χαρά, να μοιράζονται τα υπάρχοντά τους...
Ειδικά το τελευταίο είναι πολύ δύσκολο, και στην εποχή μας παρεξηγήται.

Κύριε κάνε με σαν τους πρώτους στρατιώτες Σου...

Σταθεροί

"Και έμεναν σταθερά στη διδασκαλία των αποστόλων, και στην κοινωνία, και στο κόψιμο του ψωμιού και στις προσευχές. (Πράξεις κεφ 2 εδ 42)"

Οι νεοσύλλεκτοι έμεναν σταθεροί στην μελέτη του εγχειριδίου και στην προτροπή των παλιών. Ήταν ενωμένοι και ξόδευαν χρόνο μαζί ενθαρύνοντας ο ένας τον άλλον. Έπερναν μέρος στην θεία κοινωνία σε ανάμνηση του Σωτήρα. Προσεύχονταν επικοινωνόντας με Αυτόν.

Μάλλον όλα τα παραπάνω λείπουν από την ζωή μου αυτή την περίοδο.

Σωτήρα μου συγχώρεσέ με που δεν είμαι αφοσιωμένος στρατιώτης. Κράτησέ με κοντά Σου. Δώσε μου την δύναμή Σου. Άλλαξέ με.

Παρέες

"Μη ζηλεύεις τους κακούς ανθρώπους ούτε να επιθυμείς να είσαι μαζί τους, επειδή, η καρδιά τους μελετάει καταδυνάστευση, και τα χείλη τους μιλούν κακουργίες. (Παροιμιες κεφ 24 εδ 1-2)"

Βασιλιά κράτησέ με καθαρό, να μην ζηλεύω τα αγαθά, την δόξα, την εξουσία ανθρώπων που είναι μακριά από σένα. Κράτησέ με ταπεινό και βοήθησέ με να είμαι ευνόμων πάντοτε για τα δώρα σου στη ζωή μου.

Σωθείτε

"Σωθείτε από τούτη τη διεστραμμένη γενεά. (Πράξεις κεφ 2 εδ 40β)"

Πόσο αποκρουστικός μου φαίνεται ο κόσμος γύρω μου;
Αειδιάζω με την αμαρτία;
Τον θεωρώ διεστραμμένο;

Σωτήρα αν συγκρίνω τον κόσμο με την δική σου Αγιότητα και Αγάπη θα τον μισήσω. Βοήθησέ με να θημάμαι τα θαυμάσιά Σου και να μην κοιτώ πίσω μου. Να μην αναπολώ τον κόσμο. Καθάρισέ με και κάνε με αγνό. Δώσε μου αποστροφή για την αμαρτία. Καθάρισε τις σκέψεις μου. Κράτησέ με κοντά Σου.

Πρόσκληση κατάταξης

"Μετανοήστε, και κάθε ένας από σας ας βαπτιστεί στο όνομα του Ιησού Χριστού, σε άφεση αμαρτιών, και θα λάβετε τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος (Πράξεις κεφ 2 εδ 38)"

Από την πρώτη μέρα κατάταξης στον στρατό Του είναι ξεκάθαρο ότι δεν ήρθαμε εδώ απλός για να προστατευτούμε. Το να είσαι στατιώτης Του πρώτα από όλα δεν σου εγγυάται ασφάλεια, ευημερία, υλικά αγαθά ή ασυλία από οτιδήποτε άλλο γύρω μας. Ούτε σκοπός του στρατιώτη είναι να θητίσει για να μπορέσει να καρπωθεί την αιώνια υπόσχεση.

Ο στρατιώτης Του είναι αποφασισμένος να μπει στην μάχη. Σε πολλές περιοχές του πλανήτη υπάρχουν διωγμοί. Η μάχη είναι ενάντια στον εχθρό του Σωτήρα, και το πεδίο μάχης οι καρδιές και οι διάνοιές μας και των γύρω μας.

Στρατιώτες που κοιτάζουν πίσω σύντομα λιποταχτούν.

Για αυτό υπάρχει η υπόσχεση της δύναμης του Στρατηγού, η δύναμη που κάνει κάθε στρατιώτη να συνεχίζει στην μάχη. Η υπόσχεση αυτή είναι μέσα στο προσκλητήριο της κατάταξης επειδή είναι απαραίτητη από την πρώτη μέρα.

Στρατηγέ μου αποδέχομαι την αποστολή μου, γέμισε το είναι μου με την παρουσία και την δύναμή Σου. Κάνε με πιστό και δυνατό στρατιώτη.

Μετάνοια

"Μετανοήστε, και κάθε ένας από σας ας βαπτιστεί στο όνομα του Ιησού Χριστού, σε άφεση αμαρτιών... (Πράξεις κεφ 2 εδ 38α)"

Μετάνοια, το μέρος μας στο έργο της σωτηρίας;

Μήπως μπορεί ο τυφλός να δει;
Ο μουγκός να μιλήσει;
Ο νεκρός να αισθανθεί;
Μήπως ξέραμε που βρισκόμασταν;
Τα πάθη μας;
Την φυλακή μας;

Αυτός ήρθε και άγγιξε τις καρδιές μας, άνοιξε τα μάτια μας, μας έδειξε την κατάντια μας.
Αυτός ήρθε και μας πρότρεψε, μας κάλεσε, μας θεράπευσε.

Εμείς τί κάναμε; Απλά το αυτονόητο...

Είδαμε την πραγματικότητα γύρω μας
Είδαμε την αγάπη Του
Πέσαμε στην αγκαλιά Του

Φυσικά μετανοιώσαμε για τα λάθη μας, ήταν καταστροφικά.
Μετανοιώσαμε για τις αμαρτίες μας, ήταν αποκρουστικές.
Μετανοιώσαμε για των εαυτό μας, ήταν αιχμάλωτος.

Και δεχτήκαμε την αλήθεια και τον νόμο Του, είναι σοφός.
Δεχτήκαμε την συγχώρεσή Του, είναι απέραντη.
Δεχτήκαμε την ελευθερία Του, είναι απερίγραπτη.

Και μαρτηρίσαμε δημόσια την εξουσία Του πάνω μας με την βάπτιση.

Νέα ζωή...
Νέα αλήθεια...
Νέα πραγματικότητα...
Νέα δύναμη...

Στρατηγέ μου (Άγιο Πνεύμα), υπενθύμιζέ μου που ήμουν και από που με ελευθέρωσε ο Βασιλιάς. Υπενθύμιζέ μου για να αναγνωρίζω ξανά και ξανά την δύναμη του θαύματος της σωτηρίας μου, για να θαυμάζω την αγάπη Του, για να υποτάσομαι στον νόμο Του. Κράτησέ με ζωντανό στην αλήθεια Σου, στρατιώτη στη μάχη Σου. Και άγγιξε τους γύρω μου να δούν και να αισθανθούν την Αλήθεια Σου.

Τι πρέπει να κάνουμε;

"Τι πρέπει να κάνουμε, άνδρες αδελφοί; (Πράξεις κεφ 2 εδ 37 β)"

Οι άνθρωποι που είδαν την παρουσία του Στρατηγού (Αγίου Πνεύματος) πάνω στους μαθητές και άκουσαν τα εμπνευσμένα λόγια του αποστόλου Πέτρου συνιδειτοποίησαν την αλήθεια και ρώτησαν τι πρέπει να κάνουν.

Είναι η παρουσία του Στατηγού μου εμφανείς στις πράξεις και στα λόγια μου;
Η ζωή μου είναι εμπνευσμένη από Αυτόν;
Μήπως δεν του επητρέπω να κυριαρχήσει στη ζωή μου;

Σαν στατιώτης Του ξέρω ότι με την δική μου δύναμη δεν μπορώ να ξυπνήσω τις δοιάνιες των ανθρώπων γύρω μου, παρά μονάχα με την παρέμβαση του Στρατηγού.

Στρατηγέ μου, έλα μέσα μου, καθάρισέ με, κάνε με δικό σου εργαλείο. Άλλαξε τις πράξεις μου, δώσε μου λόγια, κάνε με ικανό για την μάχη. Ευλόγησε με Στρατηγέ, δώσε μου πνευματικές νίκες, ψυχές για Σένα. Κάνε με άξιο στρατιώτη Σου.

Η πραγματικότητα

Ήμουν εκεί, παγιδευμένος από τον εχθρό.
Τον είχα προδώσει, και Τον είχα αφήσει έξω από την ζωή μου.
Αυτός όμως ποτέ δεν σταμάτησε να με καλεί.
Ποτέ δεν σταμάτησε να με περιμένει.

Όταν κάταλαβα που βρησκόμουν Τον κάλεσα...
Αμέσως ήρθε και με ελευθέρωσε.
Πήρε τα πάθη μου μακριά και μου έδωσε νέα ζωή

Γι' αυτό έγινα στρατιώτης Του.




Γιατί αν δεν ήταν ο Σωτήρας μου δεν θα υπήρχα
Γιατί Αυτός είναι ζωντανός και ελευθερωτής μου
Γιατί η δόξα και η δύναμή Του είναι απερίγραπτες
Γιατί υπάρχουν πολλοί που είναι παγιδευμένοι από τον εχθρό
Γιατί έχει πεθάνει στον Σταυρό για όλους μας
Γιατί η μάχη υπάρχει και θα υπάρχει μέχρι το τέλος

Γιατί Αυτός ΖΕΙ μέσα μου, με ενδυναμώνει και με καθοδηγεί, μου δίνει χαρά και γαλήνη

Δόξα στον Βασιλιά. Δόξα στον Σωτήρα. Δόξα στον Στρατηγό.

Κατάνυξη

"Και όταν άκουσαν αυτά, η καρδιά τους ήρθε σε κατάνυξη. (Πράξεις κεφ 2 εδ 37α)"

Κατάνυξη... Τα νέα της ανάστασης του Σωτήρα, τα νέα της δόξας Του, τα νέα της αιώνιας ελπίδας φέρνουν κατάνυξη στην καρδιά. Εσωτερική χαρά και γαλήνη. Αυτός ζει άρα και εγώ μπορώ να ζήσω αιώνια μαζί Του.

Στρατηγέ μου (Άγιο Πνεύμα) υπενθύμιζέ μου αυτά τα νέα συνεχώς. Βοήθησέ με να τα κρατάω συνεχώς στη σκέψη μου και να ζω με ελπίδα και κατάνυξη καρδιάς.

Κύριος

"Ας ξέρει, λοιπόν, ο Ισραήλ με βεβαιότητα, ότι, ο Θεός έκανε Κύριο και Χριστό, τούτον τον Ιησού, τον οποίο εσείς σταυρώσατε. (Πράξεις κεφ 2 εδ 36)"

Ας μάθει λοιπόν όλη η γη με βεβαιότητα ότι ο Θεός έκανε Κύριο και Χριστό, τον Ιησού, ο οποίος σταυρώθηκε και εμείς.

Λόγια σταράτα, γεναία, αληθινά. Ο Σωτήρας θα πέθαινε στον σταυρό ακόμα και αν ο μόνος που θα σωνόταν ήμουν εγώ. Τέτοια είναι η αγάπη Του.

Βοήθησέ με να κατανοήσω την απέραντη αγάπη σου, να ζήσω σύμφωνα με αυτήν, κάθε στιγμή να έχω την βεβαιότητα ότι εσύ είσαι Κύριος και Χριστός, Βασιλιάς και Σωτήρας μου. Και ας αναγγείλω τα νέα σε όλους παντού.

Δόξα στον Βασιλιά

Ευλόγει, ω ψυχή μου, τον Κύριο,
και κάθε τι που είναι μέσα μου,
το όνομά του το άγιο.

Ευλόγει, ω ψυχή μου, τον Κύριο,
και μη ξεχνάς όλες τις ευεργεσίες του,

αυτόν που συγχωρεί όλες τις ανομίες σου,
αυτόν που γιατρεύει όλες τις αρρώστιες σου,
αυτόν που λυτρώνει από τη φθορά τη ζωή σου,
αυτόν που σε στεφανώνει με έλεος και οικτιρμούς,
αυτόν που χορταίνει τα γηρατειά σου με αγαθά,

η νεότητά σου ανανεώνεται σαν του αετού.

Ο Κύριος κάνει δικαιοσύνη και κρίση σε όλους εκείνους που αδικούνται.

Οικτίρμονας και ελεήμονας είναι ο Κύριος,
μακρόθυμος και πολυέλεος.

Επειδή, όσο είναι το ύψος του ουρανού επάνω από τη γη,
τόσο μεγάλο είναι το έλεός του σ' αυτούς που τον φοβούνται.

Όσο απέχει η ανατολή από τη δύση,
τόσο μακριά έστειλε από μας τις ανομίες μας.

Το έλεος του Κυρίου είναι από τον αιώνα και μέχρι τον αιώνα,
επάνω σ' αυτούς που τον φοβούνται

Ο Κύριος ετοίμασε τον θρόνο του στον ουρανό,
και η βασιλεία του δεσπόζει τα πάντα.

Ευλογείτε τον Κύριο, άγγελοί του, δυνατοί με δύναμη,
εκείνοι που εκτελούν τον λόγο του,
εκείνοι που υπακούν στη φωνή του λόγου του.

Ευλογείτε τον Κύριο, όλες οι δυνάμεις του, οι λειτουργοί του,
εκείνοι που εκτελούν το θέλημά του.

Ευλογείτο τον Κύριο, όλα τα έργα του,
σε κάθε τόπο της δεσποτείας του.

Ευλόγει, ω ψυχή μου, τον Κύριο.

(από τον Ψαλμό 103)

Είμαστε μάρτυρες

"Αυτόν τον Ιησού ο Θεός τον ανέστησε, για τον οπόίο εμείς είμαστε μάρτυρες. (Πράξεις κεφ 2 εδ 32)"

Ο Ιησούς είναι ανεστημένος, αυτό είναι το ευαγγέλιο,
τα καλά νέα.
Ο Ιησούς είναι ανεστημένος και είμαστε μάρτυρες,
και είμαι μάρτυρας.
Ο Ιησούς ζει.

Ο Σωτήρας είναι ανεστημένος για αυτό και είμαι Στρατιώτης Του. Ο σκοπός μου είναι να διαδώσω τα καλά νέα. Είναι να πολεμήσω για να ελευθερώσω από τον εχθρό ανθρώπους. Είναι να κάνω και άλλους μάρτυρες της ανάστησης του Σωτήρα μου.

Σωτήρα, εσύ ζεις και δίνεις νόημα στη ζωή μου. Βοήθησέ με να διαλαλώ την δόξα σου γύρω μου.

Το Χρήμα

Ο "κόσμος" κινείται γύρω από το Χρήμα.
Ατέλειωτες συζητήσεις, τηλεοπτικές εκπομπές, εφημερίδες για το Χρήμα.
Υπάρχουν διαμάχες, εγκλήματα, πολέμοι για το Χρήμα.

Το Χρήμα είναι μέγεθος σύγκρισης μεταξύ των ανθρώπων. Το Χρήμα αγοράζει εκπαίδευση, αυτοκίνητο, σπίτι, εξοχικό, διασκέδαση, και πολλές φορές τον/την σύζυγο. Το Χρήμα το φοράμε, το οδηγούμε και ζούμε μέσα του. Δουλεύουμε για το Χρήμα. Στεναχωριόμαστε και ζηλεύουμε αν δεν έχουμε αρκετό Χρήμα.

Το Χρήμα έχει γίνει το κέντρο του "κόσμου".

Εδώ στο "στρατόπεδο" του Βασιλιά το κέντρο είναι μόνο ο Βασιλιάς.

Ο Στρατιώτη Του πρέπει να απεξαρτιθεί από τα χρήματα και τα αγαθά που αγοράζει με αυτό.
Ο Στρατιώτης Του πρέπει να βλέπει τα χρήματα σαν να μας τα έχει δανείσει ο Βασιλιάς.
Ο Στρατιώτη Του πρέπει διαχειρίζετε τα χρήματα και τα αγαθά για να φανερώσει τον χαρακτήρα του Βασιλιά στους γύρω του.

Όχι με εγωισμό, αλαζονεία, πλεονεξία, περιφάνεια. Αλλά με αγάπη, ανιδιοτέλεια, ελεημοσύνη, χάρη. Ο Στρατιώτης Του πρέπει να θημάτε πάντοτε το παράδειγμα του Βασιλιά του. Αυτός άφησε τους ουρανούς και την δόξα τους και ήρθε και έγινε άνθρωπος, υπέφερε και πέθανε για μας.

Ότι και αν κατέχουμε μας το έχει δανείσει ο Βασιλιάς.
Πρέπει να το διαθέσουμε για την δόξα Του.

Στρατηγέ (Άγιο Πνεύμα) δίδαξέ με πως να διαχειρίζομαι σωστά όλα τα αγαθά που ο Βασιλιάς μου έχει δανείσει. Από την υγεία και τον χρόνο μέχρι τα χρήματα. Δείξε μου πως να ζώ καθημερινά για την δόξα Του

Η Ελπίδα, το Δώρο

"τον οποίο ο Θεός ανέστησε,... Γι'αυτό, ευφράνθηκε η καρδιά μου, και αγαλλίασε η γλώσσα μου, ακόμα δε και η σάρκα μου θα αναπαυθεί με ελπίδα. (Πράξεις κεφ 2 εδ 24α, 26)"

Ο Σωτήρας μου είναι ανεστημένος, είναι ζωντανός. Αυτός έδειξε τον δρόμο από τον θάνατο στη ζωή και μας έδωσε την υπόσχεση και την ελπίδα της αιώνιας ζωής μαζί Του.

Όταν σκέφτομαι ότι το μέλλον μου είναι να ζω μαζί Του στην αιωνιότητα τότε όλες οι δυσκολίες αυτής της ζωής φαντάζουν μηδαμινές. Είτε είναι θλίψη, είτε αρώστια, είτε θάνατος, μπροστά την ελπίδα της αιωνιότητας είναι τίποτα. Αυτή η σκέψη μου δίνει κουράγιο και δύναμη.

Αυτή η χαρά δεν είναι επειδή θα πάρω ένα δώρο που δεν αξίζω αλλά επειδή αυτό το δώρο φανερώνει την απέραντη αγάπη Του για μένα προσωπικά.

Αυτός ήρθε εδώ και πέθανε για τις αμαρτίες μου επάνω στο Σταυρό και αναστήθηκε την τρίτη ημέρα για να μπορέσω να έχω αυτό το δώρο.

Αυτός άφησε τον ουρανό και ήρθε κάτω εδώ στην γή, από Βασιλιάς του σύμπαντος έγινε φτωχός για να μπορέσω να έχω αυτήν την ελπίδα.

Αυτός με αγαπάει τόσο πολύ που θέλει να ζήσω μαζί Του για πάντα.

Πώς μπορώ να αρνηθώ ένα τέτοιο δώρο;
Πώς μπορώ να πω όχι σε μια τέτοια αγάπη;
Πώς μπορώ να απαξιώσω μια τέτοια θυσία;

Στην καθημερινότητά μας παλεύουμε, δουλεύουμε και αγωνιζόμαστε για να αποκτείσουμε ένα σπίτι, ένα αυτοκίνητο, ένα βράδυ έξω διασκεδάζοντας. Πράγματα ευτελή μπροστά στο δώρο του Σωτήρα.

Όταν κάποιος μας χαρίζει ένα όμορφο κόσμημα, ένα ρολόι, το πρώτο αυτοκίνητο τότε πετάμε από χαρά. Πόσο πρέπει να χαιρόμαστε για το δώρο του Σωτήρα;

Γιατί δεν τον πλησιάζουν όλοι;
Γιατί δεν γίνονται όλοι στρατιώτες Του;
Επειδή υπάρχει ο εχθρός που σπέρνει βδελιρά ψέματα για τον χαρακτήρα του Σωτήρα.

Επειδή πολλοί πιστεύουν ότι ο Σωτήρας δεν δίνει την ελευθερία της επιλογής μεταξύ αιώνιας ζωής και αιώνιου θανάτου αλλά μεταξύ παράδεισου και κόλασης. Η εικόνα της κόλασης είναι το μεγαλύτερο ψέμα που υπάρχει στον κόσμο. Η άποψη ότι ο Θεός εκβιάζει τους ανθρώπους ότι αν δεν Τον υπακούσουν θα τους βασανίζει αιώνια είναι μια μεγάλη απάτη.

Ο Σωτήρας δεν ήρθε για να καταδικάσει αλλά για να σώσει. Η επιλογή είναι δική μας. Αν θέλουμε να ζήσουμε αιώνια με τον Σωτήρα, αν αναγνωρίζουμε τον χαρακτήρα αγάπης Του, αν τον αγαπήσουμε πάνω από όλα τα πράγματα γύρω μας, τότε θα είμαστε μαζί Του για πάντα. Αν όμως κάποιος αρνηθεί την αγάπη Του και δεν Τον επιλέξει τότε θα πεθάνει αιώνια, η ύπαρξή του θα πάψει να υφήστατε. Απλά δεν θα ζεί.

Η επιλογή είναι απλή: Αιώνια ζωή με τον Σωτήρα ή αιώνιος θάνατος. Δεν υπάρχει κόλαση και φωτιές. Ο Θεός της αγάπης δεν θα επέτρεπε τον αιώνιο βασανισμό των ανθρώπων για τους οποίους πέθανε πάνω στο Σταυρό.
Επειδή πέθανε και αναστήθηκε για όλους μας.
Επειδή μας αγαπάει όλους.
Επειδή θέλει όλοι μας να ζήσουμε αιώνια μαζί Του.

Απέραντη η αγάπη Του
Θαυμαστή η χάρη Του
Αιώνιο το δώρο Του

Ναι, τα δέχομαι και ταπεινά γίνομαι στρατιώτης Του.

Τόλμη

"...τον Ιησού τον Ναζωραίο, άνδρα που αποδείχθηκε σε σας από τον Θεό με δυνάμεις και τέρατα και σημεία...τούτον, παίρνοντάς τον,...με άνομα χέρια, αφού τον σταυρώσατε, τον θανατώσατε. (Πράξεις κεφ 2 εδ 22-23)"

Τόλμη. Τον άνδρα που αποδείχθηκε από τον Θεό που εσείς τον σταυρώσατε.
Ο στατιώτης δεν πρέπει να φοβάτε την αντιπαράθεση, πρέπει να φέρνει τον όχλο μπροστά στις ευθύνες του. Να μάχεται με ζήλο και τόλμη.
Ο στρατιώτης δεν είναι πολιτικός για να χαϊδεύει τα αυτά των ακροατών. Πρέπει να ξυπνάει συνειδίσεις.
Ο στρατιώτης πρέπει να στέκετε και να διαλαλεί την αλήθεια ανεξάρτητα του κόστους.

Ο στρατιώτης Πέτρος όμως λίγες μέρες πριν είχε αρνηθεί ότι γνώριζε τον Σωτήρα τρεις φορές. Τότε ήταν φοβησμένος και αδύναμος, μετριοπαθής. Τώρα ήταν γεμάτος τόλμη. Η διαφορά ήταν ότι τώρα ο Στατηγός είχε εμφανιστεί, τον είχε εμπνεύσει, του είχε δώσει δήναμη και τόλμη. Ο Στρατηγός τον είχε μεταμορφώσει.

Ξανά και ξανά βλέπω ότι από μόνος μου δεν μπορώ να κάνω τίποτα, ότι είμαι φοβισμένος, ότι χωρίς Αυτόν θα μείνω στην μετριοπάθεια.

Στρατηγέ μου (Άγιο Πνεύμα) έλα μέσα μου, δώσε μου δήναμη και τόλμη, βοήθησέ με να σταθώ και να διαλαλίσω τα θαυμάσια του Πατέρα και του Σωτήρα, κάνε με μάχημο στατιώτη Σου.

Η Προφητεία

"αλλά, τούτο είναι εκείνο που ειπώθηκε από τον προφήτη Ιωήλ: Και κατά τις έσχατες ημέρες, λέει ο Θεός, θα ξεχύσω από το πνεύμα μου επάνω σε κάθε σάρκα, και θα προφητεύσουν οι γιοι σας και οι θυγατέρες σας, και οι νεανίσκοι σας θα δουν οράσεις, και οι πρεσβύτεροί σας θα δουν όνειρα, κι ακόμα, επάνω στους δούλους μου κι επάνω στιες δούλες μου κατά τις ημέρες εκείνες θα ξεχύσω από το πνεύμα μου, και θα προφητεύσουν, και θα δείξω τέρατα επάνω στον ουρανό, και σημεία κάτω στη γη, αίμα και φωτιά και αναθυμίαση καπνού, και ο ήλιος θα μετατραπεί σε σκοτάδι, και το φεγγάρι σε αίμα, πριν έρθει η ημέρα του Κυρίου η μεγάλη και περιφανής. Και καθένας που θα επικαλεστεί το όνομα του Κυρίου, θα σωθεί (Πράξεις κεφ 2 εδ 15β-21)"

Αν τότε ήταν οι έσχατες ημέρες τώρα είμαστε στις τελευταίες των εσχάτων ημερών.

Στρατηγέ μου (Άγιο Πνεύμα) έλα μέσα μου, καθάρισέ με, εξάγνησέ με, ετοίμασέ με.
Έλα μέσα μου και χρησιμοποίησέ με.
Δώσε μου τα χαρίσματά σου.
Εκπλήρωσε την προφητεία σε μένα.
Πάρε με στην τελευταία μάχη για να αγωνιστώ για την δόξα του Βασιλιά (ο Πατέρας) μου.

Νοοτροπία

"Θαύμαζαν δε όλοι και απορούσαν, λέγοντας ο ένας προς τον άλλον: Τι σημαίνει αυτό;... Και ο Πέτρος, αφού στάθηκε όρθιος μαζί με τους έντεκα, ύψωσε τη φωνή του και μίλησε σ΄αυτούς... Αλλά τούτο είναι εκείνο που ειπώθηκε από τον προφήτη Ιωήλ. (Πράξεις κεφ 2 εδ 13α, 14α, 15β)"

"Θαύμαζαν δε όλοι και απορούσαν... και ο Πέτρος είπε σε έναν από τους έντεκα: Κόψε εισητήρια. Μετά είπε στο πλήθος: Είμαι ο Πέτρος και αυτοί είναι η παρέα μου, έρχομαι από την Γαλιλαία και ξέρω πολλά κόλπα, σήμερα το βράδυ θα δώσουμε παράσταση". Δεν ακούγετε θλιβερό να καπηλεύετε κάποιος τα δώρα της δύναμης του Στρατηγού; Όμως το βλέπουμε γύρω μας από τους καλόγερους και της μαγικές εικόνες, τους θεραπευτές και τις παραστάσεις τους, μέχρι την καθημερινή αυτοδικαίωση των περισσότερων από εμάς. Βλέπουμε τον εγωισμό, την αλλαζονία και την αδιαντροπιά των εμπόρων της ευλογίας. Το αντίτιμο της εμπορίας δεν είναι απαραίτητα χρηματικό, μπορεί να είναι η αναγνώριση, ο κοινωνικός διαχωρισμός, η φήμη και η δόξα, η αυτοδικαίωση και η κατάκριση των άλλων. Είμαι όμως καλύτερος; Μήπως στο βαθμό που μπορώ κάνω το ίδιο με αυτούς; Μήπως και εγώ χρεισιμοποιώ τα δώρα Του για προσωπική ικανοποίηση, αναγνώριση;

Ο Πέτρος είχε προσωπική επαφή με τον Σωτήρα, είχε μιλήσει μαζί Του, είχε μάθει από Αυτόν. Ήξερε ότι η δύναμη αυτή δεν ήταν δική του αλλά του Στρατηγού όπως ο Σωτήρας του το είχε πει. Ο Πέτρος είχε αποδεχθεί ότι δεν μπορούσε να κάνει τίποτα από μόνος του, πριν λίγες μέρες είχε αρνηθεί ότι ήξερε τον Ιησού, τα είχε παρατήσει και είχε πάει για ψάρεμα στις παλιές του ασχολίες. Αλλά και είχε μετανιώσει, είχε ζητήσει συγχώρεση και είχε μείνει στην Ιερουσαλήμ σε προσευχή με τους συστρατιώτες του. Τώρα ήθελε να δίνει όλη την δόξα στον Σωτήρα του.

Πόσο χρόνο έχω αφιερώσει για να μάθω για τον Σωτήρα μου; Πόσο διαβάζω το εγχειρίδιό μου, πόσο προσεύχομαι μόνος μου με δικά μου λόγια σε επικοινωνία μαζί Του; Έχω μετανιώσει για τις αμαρτίες μου μικρές και μεγάλες πραγματικά; Έχω νιώσει την Αγιότητά Του και συνάμα την αθλιότητά μου; Είμαι έτοιμος να είμαι πραγματικός στρατιώτης για την δόξα του Βασιλιά μου;

Κάθε ίχνος εγωισμού μπορεί να προκαλέσει τον όλεθρο όχι μόνο σε μένα αλλά και στους συστρατιώτες μου και στην μάχη. Κάθε προσωπική πρωτοβουλία χωρίς την υπόδειξη του Στρατηγού δεν θα είναι ηρωική αλλά τραγική. Πρέπει να θυμάμαι συνεχώς ότι ο όχλος με κοιτάει για να δει τον ένδοξο Βασιλιά μου μέσα από τις πράξεις μου. Πρέπει να θυμάμαι ότι κάθε λάθος μου αλιώνει την εικόνα που έχουν οι γύρω μου για Εκείνον.

Αισθάνομαι ανίκανος και αδύναμος για αυτή την ευθήνη. Ταπεινομένος για τα λάθη μου. Μικρός από τα πάθη μου. Αλλά δεν πρέπει να μείνω εδώ, έτσι. Πρέπει να τον πλησιάσω, ξέρω ότι ο Βασιλιάς είναι αγάπη και συγχωρεί τους μετανιωμένους. Ξέρω ότι ο Σωτήρας μου έχει κάνει τα πάντα για να σωθώ. Ξέρω ότι ο Στρατηγός μου μπορεί να με ενδυναμώσει. Ξέρω ότι ο σκοπός μου σαν στρατιώτη είναι να μπω στην μάχη, να Τον υπηρετήσω, να Τον ακολουθήσω.

Στρατηγέ μου (Άγιο Πνεύμα) δώσε μου δύναμη να βιώνω καθημερινά αυτά που ξέρω. Δώσε μου αφοσίωση και επιθυμία να ξοδεύω χρόνο μελετώντας το εγχειρίδιό μου (Αγία Γραφή). Κάνει με να διψάω για επικοινωνία μαζί Του. Καθωδήγιση για το πώς να ζώ και να συμπεριφέρομαι για να δείχνω τον χαρακτήρα Του. Κάνει με ταπεινό και να μην αποζητάω δόξα, φήμη, αναγνώριση αλλά το θέλημά Σου. Άλλαξε την νοοτροπία μου.

Σημείο

"...και άρχισαν να μιλούν ξένες γλώσσες, όπως το Πνεύμα έδινε σε αυτούς να μιλούν. (Πράξεις κεφ 2 εδ 4β)"

Σημείο της δύναμης του Στρατηγού. Άνθρωποι αγράμματοι, μεγαλωμένοι σε φτωχικά χωριά της Γαλιλαίας άρχισαν να μιλούν ξένες γλώσσες και διαλέκτους.

Εκείνες τις ημέρες στην πόλη τους υπήρχαν άνθρωποι από πολλές χώρες και ο καθένας τους άκουγε το μήνυμα τους στην δική τους γλώσσα. Η δύναμη του Στρατηγού ήταν μέσα τους και τους ξεχώριζε δημόσια από τον όχλο. Δεν ήταν πια μέρος του όχλου αλλά μεταμορφωμένοι στρατιώτες του Βασιλιά με την δύναμη του Στρατηγού να ενεργεί μέσα τους. Από εκείνη την στιγμή όπου και να πήγαιναν οι γύρω τους θα τους έδειχναν και θα έλεγα "αυτοί είναι που ήταν σε εκείνο το σπίτι όταν ήρθε ο ανεμοστρόβιλος, αυτοί μίλησαν σε διαλέκτους που ποτέ δεν διδάχθηκαν, αυτοί είναι Στρατιώτες Του."

Συνάμα με την αναγνωρισιμότητα που πήραν μαζί ήρθε και μια μεγάλη ευθύνη. Από εκείνη την στιγμή και μετά θα ήταν υπόλογοι στην κοινωνία, θα έπρεπε να φανερώνουν με κάθε πράξη τους τον χαρακτήρα του Βασιλιά. Ο όχλος θα έκρινε κάθε λόγο και ενέργειά τους και θα απέδιδε την συμπεριφορά τους στον Βασιλιά.

Τρομάζω όταν σκέφτομαι ότι οι δικές μου πράξεις και τα δικά μου λόγια θεωρούνται από τον κόσμο σαν πράξεις και λόγια του Βασιλιά μου.
Τρομάζω όταν καταλαβαίνω ότι με κάθε λάθος μου, με κάθε κακό αστείο, με κάθε θυμό οι γύρω μου λένε "α, έτσι είναι όλοι τους, έτσι είναι και ο Βασιλιάς τους. Τίποτα καινούργιο. Άλλα λένε και άλλα κάνουνε. Θεωρίες και κουραφέξαλα".

Μάλλον ποτέ δεν αποδέχθηκα αυτήν την ευθύνη. Μάλλον πάντα κρυβόμουνα και ποτέ δεν έκανα δημόσια διακύρηξη ότι είμαι στρατιώτης Του. Μάλλον για αυτό ο Στρατηγός δεν μπόρεσε να μου δώσει την δύναμή Του.

Στρατηγέ μου συγχώρεσέ με για την δειλία και την ολιγοψυχία μου. Δώς μου θάρρος και δύναμη. Βοήθησέ με να στέκομαι με το κεφάλι ψηλά εκεί έξω και να δείχνω το διακριτικό στο στήθος μου με περηφάνια. Ελευθέρωσέ με από την εξάρτηση που δείχνω ως προς την επιδοκιμασία του όχλου. Κάνε με δημόσιο Στρατιώτη σου. Δώσε μου δύναμη. Χρησιμοποίησέ με όπως θέλεις. Και παρακαλώ μεταμόρφωσε το χαρακτήρα μου ώστε οι πράξεις μου να φανερώνουν τον αψεγάδιαστο χαρακτήρα και την αγάπη του Βασιλιά.

Ο Στρατηγός, η πρώτη εμφάνιση

"Και ξαφνικά έγινε ήχος από τον ουρανό, σαν άνεμος που ερχόταν με βία, και γέμισε ολόκληρο το σπίτι όπου ήσαν καθισμένοι. Και φάνηκαν σ' αυτούς γλώσσες σαν φωτιά να διαμοιράζονται, και κάθησε σε κάθε έναν απ' αυτούς ξεχωριστά. Και πληρώθηκαν όλοι από το Άγιο Πνεύμα... (Πράξεις κεφ 2 εδ 2-4α)"

Θόρυβος ακούστηκε. Όλοι σάστισαν για μια στιγμή. Θόρυβος ακούστηκε αλλά τίποτα δεν φάνηκε. Άνεμος ακούστηκε αλλά δεν φύσαγε. Θόρυβος, βουή, δύναμη, δέος...

Θόρυβος ακούστηκε, δυνατός σαν ανεμοστρόβιλος, βουή και δέος στις καρδιές τους. Για πρώτη φορά ο Στρατηγός ήρθε. Δεν τον ήξεραν, δεν τον είχαν δει, το μόνο που είχαν ήταν η υπόσχεση. Βουή και δέος. Φλόγες χωρίς φωτιά. Η βουή γέμισε το δωμάτιο. Φωτιές από που; Δέος. Φωτιές πάνω σε όλους. Φωτιά μέσα τους. Ο Στρατηγός, ο Στρατηγός!!! Φωτιά και αγαλλίαση, δέος και δοξολογία, βουή, φωτιά, ο Στρατηγός.

Ο Στρατηγός με υπερφυσικό καλπασμό μπήκε στις καρδιές τους.
Ο Στρατηγός σε βουητό και δύναμη μπήκε στις καρδιές τους.
Ο Στρατηγός, ο Στρατηγός τους άλλαξε.

Στην παρουσία Του τα πάντα αλλάζουν, οι σκέψεις, οι αξίες, ο σκοπός της ζωής σου... Όλα λιώνουν στην φωτιά Του, όλα χάνονται. Το σώμα, το μυαλό αδυνατεί να συλλάβει το μέγεθος της παρουσίας Του. Όλα αλλάζουν, λιώνουν και ξαναγίνονται. Ξαναγίνονται νέα, όμορφα, ευλογημένα. Ξαναγίνονται σύμφωνα με το θέλημα του Βασιλιά. Ο Στρατηγός ήταν εκεί για πρώτη φορά. Όλοι άλλαξαν, όλοι και όλα.

Ο Στρατηγός ήρθε για πρώτη φορά, η ιστορία του κόσμου άλλαξε.
Ο Στρατηγός ήρθε για πρώτη φορά, η δύναμή Του είναι εδώ.
Ο Στρατηγός είναι ακόμη εδώ για να μας αλλάξει.
Ο Στρατηγός, ο Στρατηγός, την παρουσία Του ποθώ.

Ενότητα

"Και όταν ήρθε η ημέρα της Πεντηκοστής, όλοι ήσαν με ομοψυχία στον ίδιο τόπο. (Πράξεις κεφ 2 εδ 1)"

Ενότητα μεταξύ των στρατιωτών. Φαίνεται ότι έπρεπε να μείνουν μαζί για να ενωθούν μεταξύ τους. Δείχνει ότι η ενότητά τους ήταν σημαντική για την αύξησή τους.

Πώς μπορώ να είμαι ενωμένος με τους συστρατιώτες μου;

• Πρέπει να αναγνωρίζουμε την ιδιότητα των άλλων
• Πρέπει να σκεφτόμαστε και να μιλάμε θετικά για τους άλλους
• Πρέπει να έχουμε το ίδιο στόχο στην ζωή μας
• Πρέπει να ενδιαφερόμαστε για την πρόοδο των άλλων
• Πρέπει να επικοινωνούμε μεταξύ μας
• Πρέπει να αγαπάμε ο ένας τον άλλον
  

Ο Στρατηγός μας επιθυμεί να έχουμε το υψηλότερο επίπεδο ενότητας και προσήλωσης στην αποστολή μας. Θέλει να είμαστε έτοιμοι να θυσιάσουμε για τους άλλους (τον χρόνο, το χρήμα, τη ζωή μας).

Η μάχη δεν είναι για τον υπερ-ήρωα αλλά για όλο το στρατό. Στην μάχη δεν αναδεικνύεται η ικανότητα και η δύναμη του ατόμου αλλά του συνόλου. Άλλωστε ότι κάνουμε δεν είναι από την δική μας δύναμη αλλά από την δύναμη του Στρατηγού.

Ο ατομικισμός και η περηφάνια δεν είναι χαρακτηριστικά που περιττεύουν στον στρατό Του, είναι χαρακτηριστικά που κρίνονται ανεπιθύμητα.

Βοήθησέ με Στρατηγέ να απομονώσω την περηφάνια μου, δώσε μου αγάπη και φροντίδα για τους συστρατιώτες μου, κάνε με υπηρέτη της αποστολής μας.

Αυτόπτης μάρτυρας

"Πρέπει λοιπον, από τους άνδρες, που συμπαραβρέθηκα μαζί μας καθόλο τον καιρό, κατά τον οποίο μπήκε και βγήκε ανάμεσά μας ο Κύριος Ιησούς, αρχίζοντας από το βάπτισμα του Ιωάννη μέχρι την ημέρα κατά την οποία αναλήφθηκε από μας, ένας από τούτους να γίνει μαζί μας μάρτυρας της ανάστασής του. (Πράξεις κεφ 1 εδ 21-22)"

Διαβάζοντας το εγχειρίδιό μου (την Αγία Γραφή), βρήκα την παραπάνω περιγραφή καταλληλότητας ενός στρατιώτη. Πρέπει να είναι αυτόπτης μάρτυρας των γεγονότων που θα αναγγείλει στον κόσμο. Δεν είναι αρκετό να έχει μελετήσει, να έχει συζητήσει ή να έχει αποστηθίσει τα γεγονότα. Πρέπει να είναι προσωπική του εμπειρία.

Αυτό με κάνει να αναρωτηθώ πόσο αληθινή είναι στην ζωή μου η διακονία και η ανάσταση του Σωτήρα μου. Η ψυχή μου πόσο έχει γίνει ψυχή στρατιώτη; Μήπως είμαι εδώ και μαθαίνω πως να συμπεριφέρομαι σαν στρατιώτης, πως να μιμούμαι ή υπάρχει πραγματική αλλαγή;

Στρατηγέ μου (Άγιο Πνεύμα) δίδαξέ με πως να αλλάξω, βοήθησέ με να έχω ψυχή στρατιώτη, κάνε ώστε η ζωή μου και τα λόγια μου να είναι αληθινά.
Θέλω να βιώσω την διακονία Του.
Θέλω να βιώσω την ανάστασή Του.
Θέλω να είμαι πραγματικός στρατιώτης Του.

Αναμένοντας

"Όλοι αυτοί προσκαρτερούσαν με μια ψυχή στην προσευχή και τη δέηση..." (Πράξεις κεφ 1 εδ 14α)"

Η παραμονή μου στο κέντρο δεν είναι καθόλου βαρετή. Μαζευόμαστε με τους άλλους στρατιώτες και συζητάμε για την ζωή του Σωτήρα μας, και για τον Βασιλιά. Γρήγορα ο ενθουσιασμός μας ανάβει και πέφτουμε στα γόνατα για να προσευχηθούμε.

Αυτή είναι η καθημερινή μας εκπαίδευση να εντρυφούμε σε σκέψεις για Αυτόν, να Τον δοξάζουμε και να ζητάμε την δύναμή Του.

Πόσο θα είμαι εδώ δεν ξέρω, για το μόνο που είμαι σίγουρος είναι ότι πρέπει να δυναμώσω, να μάθω περισσότερα για Αυτόν, να μελετήσω περισσότερο το εγχειρίδιό μου (την Αγία Γραφή), να τον αγαπήσω περισσότερο.

Ομηλία

Έξω από τον στρατό Του, στον "κόσμο" το να επιβάλεις την γνώμη σου με υψωμένη φωνή είναι δείγμα δύναμης και εξουσίας, χαρακτήρα και αυτοπεποίθησης.
Εδώ είναι δείγμα αδυναμίας και ανασφάλειας.

Στρατηγέ (Άγιο Πνεύμα) άλλαξε τον τρόπο που μιλάω στους γύρω μου και δώσε μου λόγια αγάπης και κατανόησης.

Στρατιώτης στο κέντρο εκπαίδευσης

"Και καθώς συναναστρεφόταν (ο Ιησούς) μαζί τους (με τους μαθητές), τους παρήγγειλε να μη απομακρυνθούν από τα Ιεροσόλυμα, αλλά να περιμένουν την υπόσχεση του Πατέρα, που ακούσατε, τους είπε, από μένα. Επειδή, ο μεν Ιωάννης βάπτισε με νερό, εσείς όμως θα βαπτιστείτε με Άγιο Πνεύμα, όχι ύστερα από πολλές ημέρες." (Πράξεις κεφ 1 εδ 4-5)

Στο μυαλό μου υπάρχει ακόμα η ανυπομονησία του νεοσύλλεκτου. Όπως καταλαβαίνετε στον στρατό Του η θητεία δεν είναι υποχρεωτική. Εδώ όλοι οι στρατιώτες είναι εθελοντές, άνθρωποι από όλες τις κοινωνικές τάξεις, όλες τις φυλές ανεξαρτήτως κοινωνικών κριτηρίων. Άνθρωποι που έχουν καταταχθεί όχι για να κερδίσουν κάτι άλλο εκτός από την ΝΙΚΗ για την δόξα του Βασιλιά. Η αιώνια ζωή στην ουράνια βασιλεία (ο προορισμός μας) δεν είναι αυτοσκοπός αλλά συλλογικός στόχος έτσι ώστε να δοξάζεται αιώνια ο Βασιλιάς μας και εμείς να είμαστε η αιώνια απόδειξη της ΑΓΑΠΗΣ και Του. Για αυτό και η ανυπομονησία, η δίψα να δείξω ότι είμαι άξιος του καλέσματος, η λαχτάρα να τιμήσω την στολή μου.

Καθώς γράφω νοήματα και έννοιες με διαπερνούν, πρέπει να παραδεχτώ ότι είμαι αρκετό καιρό τώρα στο κέντρο εκπαίδευσης. Μάλλον δεν είμαι ακριβώς νεοσύλλεκτος αλλά κάποιος που δεν είναι ακόμη έτοιμος για την μάχη. Έχω εγκλωβιστεί εδώ επειδή δεν έχω απορρίψει τα στερεότυπα που είχα πριν. Για να καταφέρω να μπω στην δράση θα πρέπει να αλλάξω το τρόπο που βλέπω τους γύρω μου αλλά και τον εαυτό μου. Λυπάμαι που δεν είμαι ακόμα έτοιμος.

Παρόλα αυτά, σαν να ξημέρωσε μια νέα μέρα στη ζωή μου, ο ενθουσιασμός ήρθε πάλι να ανάψει την λαχτάρα μου. Τα νέα της αγάπης Του άγγιξαν ξανά την ψυχή μου. Αυτή την φορά θα πρέπει να ακολουθήσω το πρόγραμμα της εκπαίδευσης πιστά.

Ανοίγω το εγχειρίδιο μου για να διαβάσω τι διέταξε ο Βασιλιάς τους πρώτους στρατιώτες Του, και βλέπω τον λόγο της στασιμότητάς μου. Η ανυπομονησία μου έγινε η αδυναμία μου. Ακούγεται άτοπό αλλά έτσι είναι. Προσπάθησα να τα κάνω όλα μόνος μου. Να αποδείξω ότι είμαι ικανός, ότι μπορώ να τα καταφέρω. Ο Βασιλιάς όμως ζήτησε να μάθω να περιμένω υπομονετικά για την επίσκεψη του Στρατηγού.

Θα περιμένω λοιπόν για να μου δώση δύναμη και οδηγίες ο Στρατηγός. Το έχω καταλάβει ότι χωρίς αυτόν δεν θα μπορέσω ποτέ να πολεμήσω.

Το να είσαι στρατιώτης Του

• Όταν είσαι στρατιώτης παύεις να είσαι πολίτης της Γης.
• Είσαι πολίτης της ουράνιας βασιλείας του Ιησού Χριστού.
• Υπακούς πάνω από όλα στον νομικό κώδικα Του όπως περιγράφεται στην Αγία Γραφή.
• Υπακούς στον στρατηγό σου το Άγιο Πνεύμα.
• Διατηρείς το σώμα και το μυαλό σου σε ετοιμότητα για υπηρεσία αποφεύγοντας καταχρήσεις.
• Οι πράξεις σου αντικατροπτίζουν τον χαρακτήρα, το ήθος και πάνω από όλα την ΑΓΑΠΗ του Βασιλιά σου.

Τα παραπάνω θέλω να είναι οι αρχές μου. Φαίνονται δύσκολα και φιλόδοξα αλλά ο Βασιλιάς μου έχει υποσχεθεί ότι θα μου δώσει τη δύναμή Του.

Ξεκινάω λοιπόν την πορεία μου με αυτές τις αρχές και την πεποίθηση ότι με την δύναμή Του θα μπορέσω να ανταποκριθώ. Από μέρος μου δεσμεύομαι να είμαι έτοιμος να υπακούω σε ότι μου ζητήσει.