Παρέες

"Μη ζηλεύεις τους κακούς ανθρώπους ούτε να επιθυμείς να είσαι μαζί τους, επειδή, η καρδιά τους μελετάει καταδυνάστευση, και τα χείλη τους μιλούν κακουργίες. (Παροιμιες κεφ 24 εδ 1-2)"

Βασιλιά κράτησέ με καθαρό, να μην ζηλεύω τα αγαθά, την δόξα, την εξουσία ανθρώπων που είναι μακριά από σένα. Κράτησέ με ταπεινό και βοήθησέ με να είμαι ευνόμων πάντοτε για τα δώρα σου στη ζωή μου.

Σωθείτε

"Σωθείτε από τούτη τη διεστραμμένη γενεά. (Πράξεις κεφ 2 εδ 40β)"

Πόσο αποκρουστικός μου φαίνεται ο κόσμος γύρω μου;
Αειδιάζω με την αμαρτία;
Τον θεωρώ διεστραμμένο;

Σωτήρα αν συγκρίνω τον κόσμο με την δική σου Αγιότητα και Αγάπη θα τον μισήσω. Βοήθησέ με να θημάμαι τα θαυμάσιά Σου και να μην κοιτώ πίσω μου. Να μην αναπολώ τον κόσμο. Καθάρισέ με και κάνε με αγνό. Δώσε μου αποστροφή για την αμαρτία. Καθάρισε τις σκέψεις μου. Κράτησέ με κοντά Σου.

Πρόσκληση κατάταξης

"Μετανοήστε, και κάθε ένας από σας ας βαπτιστεί στο όνομα του Ιησού Χριστού, σε άφεση αμαρτιών, και θα λάβετε τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος (Πράξεις κεφ 2 εδ 38)"

Από την πρώτη μέρα κατάταξης στον στρατό Του είναι ξεκάθαρο ότι δεν ήρθαμε εδώ απλός για να προστατευτούμε. Το να είσαι στατιώτης Του πρώτα από όλα δεν σου εγγυάται ασφάλεια, ευημερία, υλικά αγαθά ή ασυλία από οτιδήποτε άλλο γύρω μας. Ούτε σκοπός του στρατιώτη είναι να θητίσει για να μπορέσει να καρπωθεί την αιώνια υπόσχεση.

Ο στρατιώτης Του είναι αποφασισμένος να μπει στην μάχη. Σε πολλές περιοχές του πλανήτη υπάρχουν διωγμοί. Η μάχη είναι ενάντια στον εχθρό του Σωτήρα, και το πεδίο μάχης οι καρδιές και οι διάνοιές μας και των γύρω μας.

Στρατιώτες που κοιτάζουν πίσω σύντομα λιποταχτούν.

Για αυτό υπάρχει η υπόσχεση της δύναμης του Στρατηγού, η δύναμη που κάνει κάθε στρατιώτη να συνεχίζει στην μάχη. Η υπόσχεση αυτή είναι μέσα στο προσκλητήριο της κατάταξης επειδή είναι απαραίτητη από την πρώτη μέρα.

Στρατηγέ μου αποδέχομαι την αποστολή μου, γέμισε το είναι μου με την παρουσία και την δύναμή Σου. Κάνε με πιστό και δυνατό στρατιώτη.

Μετάνοια

"Μετανοήστε, και κάθε ένας από σας ας βαπτιστεί στο όνομα του Ιησού Χριστού, σε άφεση αμαρτιών... (Πράξεις κεφ 2 εδ 38α)"

Μετάνοια, το μέρος μας στο έργο της σωτηρίας;

Μήπως μπορεί ο τυφλός να δει;
Ο μουγκός να μιλήσει;
Ο νεκρός να αισθανθεί;
Μήπως ξέραμε που βρισκόμασταν;
Τα πάθη μας;
Την φυλακή μας;

Αυτός ήρθε και άγγιξε τις καρδιές μας, άνοιξε τα μάτια μας, μας έδειξε την κατάντια μας.
Αυτός ήρθε και μας πρότρεψε, μας κάλεσε, μας θεράπευσε.

Εμείς τί κάναμε; Απλά το αυτονόητο...

Είδαμε την πραγματικότητα γύρω μας
Είδαμε την αγάπη Του
Πέσαμε στην αγκαλιά Του

Φυσικά μετανοιώσαμε για τα λάθη μας, ήταν καταστροφικά.
Μετανοιώσαμε για τις αμαρτίες μας, ήταν αποκρουστικές.
Μετανοιώσαμε για των εαυτό μας, ήταν αιχμάλωτος.

Και δεχτήκαμε την αλήθεια και τον νόμο Του, είναι σοφός.
Δεχτήκαμε την συγχώρεσή Του, είναι απέραντη.
Δεχτήκαμε την ελευθερία Του, είναι απερίγραπτη.

Και μαρτηρίσαμε δημόσια την εξουσία Του πάνω μας με την βάπτιση.

Νέα ζωή...
Νέα αλήθεια...
Νέα πραγματικότητα...
Νέα δύναμη...

Στρατηγέ μου (Άγιο Πνεύμα), υπενθύμιζέ μου που ήμουν και από που με ελευθέρωσε ο Βασιλιάς. Υπενθύμιζέ μου για να αναγνωρίζω ξανά και ξανά την δύναμη του θαύματος της σωτηρίας μου, για να θαυμάζω την αγάπη Του, για να υποτάσομαι στον νόμο Του. Κράτησέ με ζωντανό στην αλήθεια Σου, στρατιώτη στη μάχη Σου. Και άγγιξε τους γύρω μου να δούν και να αισθανθούν την Αλήθεια Σου.