Εμπιστοσύνη

Ο λαός Ισραήλ είχε φτάσει στα όρια της γης Χαναάν. Η παρουσία του Κυρίου ήταν μαζί τους την μέρα σε μορφή νεφέλης και την νύχτα σε μορφή φλόγας. Ο Κύριος τους είχε δώσει το μάνα από τον ουρανό, τους είχε δώσει ορτύκια στην έρημο, είχε κάνει να αναβλύσει νερό από τον βράχο, είχε ανοίξει την ερυθρά θάλασσα και είχαν περάσει από μέσα.

Πριν μπουν στη γή έστειλαν κατασκόπους για να δουν πως είναι. Όταν αυτοί γύρισαν τρομοκράτησαν τον λαό αναφέροντας ότι εκεί ζούσαν πολλοί δυνατοί λαοί και ότι υπήρχαν και γίγαντες. Ο λαός τρόμαξε και αντί να εμπιστευθούν τον Κύριο άρχισαν να σκέφτονται σύμφωνα με την ανθρώπινη λογική. "Και όλοι οι γιοι Ισραήλ γόγγυζαν ενάντια στον Μωυσή και στον Ααρών, και ολόκληρη η συναγωγή τους είπε: Είθε να πεθαίναμε στην γη της Αιγύπτου! Ή, ακόμα, είθε να πεθαίναμε σ' αυτή την έρημο, και γιατί ο Κύριος μας έφερε σ' αυτή τη γη, ώστε να πέσουμε με μάχαιρα, να γίνουν διαρπαγή οι γυναίκες μας και τα παιδιά μας; Δεν ήταν καλύτερο σε μας να επιστρέψουμε στην Αίγυπτο; Και ο ένας έλεγε στον άλλον: Ας κάνουμμε κάποιον αρχηγό, και ας επιστρέψουμε στην Αίγυπτο (Αριθμοί κεφ 14 εδ 2-4)

Πώς είναι δυνατόν
να ξεχνάω τις ευλογίες του Βασιλιά μου τόσο γρήγορα;
Πώς είναι δυνατόν
με την πρώτη δυσκολία να θέλω να τα παρατήσω;
Γιατί να θέλω να γυρίσω στον κόσμο
όταν κάθε μέρα βλέπω την παρουσία Του στην ζωή μου;

Κύριε Βασιλιά μου συγχώρησέ με για την απιστία μου. Συγχώρησέ με για την αχαριστία μου. Γέμισε την διάνοιά μου με σκέψεις αγαθές για σένα. Βοήθησέ με να θημάμαι κάθε ευλογία Σου. Φύλαξέ με από αποστασία.

Εσύ είσαι αγαθός και ελεήμον,
συγχωρείς τις ανομίες μου και με σηκώνεις,
με φέρνεις μπροστά Σου και με ευλογείς.
Απλώνεις το χέρι Σου και με οδηγείς,
με οδηγείς σε γη ευλογίας,
με οδηγείς σε υπηρεσία,
με οδηγείς σε υπακοή,
με οδηγείς σε πίστη.
Δοξασμένο το όνομά Σου,
σε Σένα ελπίζω και προσφέρω το μέλλον μου.
Πάρε την ζωή μου Κύριε,
θυσία στα πόδια Σου.
Βασιλιά και Κύριέ μου.

Το μόνο που μπορώ είναι να φανταστώ

Το μόνο που μπορώ είναι να φανταστώ
πώς θα είναι
όταν σταθώ δίπλα Σου
Το μόνο που μπορώ είναι να φανταστώ
τι θα δουν τα μάτια μου
Όταν το πρόσωπό Σου
είναι μπροστά μου
Το μόνο που μπορώ είναι να φανταστώ

Γεμάτος από την δόξα Σου, πώς θα νιώσω
Θα χορέψω για Σένα Ιησού ή θα μείνω ακίνητος;
Θα σταθώ στην παρουσία Σου ή θα πέσω στα γόνατα;
Θα ψάλω αλλελούϊα, θα μπορέσω να μιλήσω καθόλου;
Το μόνο που μπορώ είναι να φανταστώ

Το μόνο που μπορώ είναι να φανταστώ
Όταν φτάσει αυτή η μέρα
Και βρεθώ να στέκομαι
μπροστά στον Υιό
Το μόνο που μπορώ είναι να φανταστώ
Όταν το μόνο που θα κάνω
Είναι για πάντα
Για πάντα να σε λατρεύω
Το μόνο που μπορώ είναι να φανταστώ

Θα μας ευλογήσει ο Θεός

Ο Θεός να μας σπλαχνιστεί, και να μας ευλογήσει!
Να επιλάμψει επάνω μας το πρόσωπό του.

Για να γνωριστεί στη γη ο δρόμος σου,
σε όλα τα έθνη η σωτηρίας σου.

Ας σε υμνούν οι λαοί, Θεέ,
ας σε υμνούν όλοι οι λαοί.

Ας ευφρανθούν και ας αλαλάξουν τα έθνη,
επειδή, θα κρίνεις τους λαούς με ευθύτητα,
και θα οδηγήσεις τα έθνη στη γη.

Ας σε υμνούν οι λαοί, Θεέ,
ας σε υμνούν όλοι οι λαοί.

Η γη θα δίνει τον καρπό της,
θα μας ευλογήσει ο Θεός, ο Θεός μας.
Θα μας ευλογήσει ο Θεός
και θα τον φοβηθούν όλα τα πέρατα της γης.

(από τον Ψαλμό 67)

Μπροστά στον θρόνο Του

Είμαι γονατιστός στην προσευχή. Πίσω μου παίζει ένα cd με λατρευτική μουσική.
Καθώς είμαι γονατιστός σταματάω να μιλάω και αρχίζω να σκέφτομαι για τον Βασιλιά μου.

Κάθεται πάνω σε έναν λαμπερό θρόνο, στην κορυφή μιας εξέδρας με πολλά σκαλιά.
Υπάρχουν σύννεφα τριγύρω.
Στην βάση της εξέδρας βλέπω τον εαυτό μου.
Αρχίζω να ανεβαίνω με αργά βήματα, με το κεφάλι χαμηλωμένο.
Το φώς Του με πλημυρίζει.

Καθώς φτάνω στην κορυφή μπροστά στον θρόνο Του.
Η Αγιότητά Του με συνεπέρνει,
πέφτω στο πρόσωπό μου,
δεν τολμώ να Τον κοιτάξω.

Ζητάω συγχώρεσει για τα λάθη μου,
ζητάω να με καθαρίσει.

Αυτός με κοιτάει με αγάπη,
σηκώνεται και έρχεται δίπλα μου,
γονατίζει και απλώνει το χέρι Του,
με αγγίζει και με αποκαλεί παιδί Του.

Εκείνη την στιγμή άγγελοι αρχίζουν να ψάλλουν
Άγιος, Άγιος, Άγιος ο Κύριος

Δειλά ψελλίζω και εγώ
Άγιος, Άγιος, Άγιος ο Κύριος

Με σηκώνει και με αγκαλιάζει.

Με αγγίζει στο μέρος της καρδιάς
και με γεμίζει με ειρήνη και χαρά.

Μου δίνει ένα ξίφος και μου λέει
αυτή είναι η μάχαιρα του Πνεύματος,
που είναι ο λόγος Μου.

Μου αγγίζει τα χείλη μου,
το άγγιγμά Του τα κάνει να καίνε.

Μου λέει πήγαινε τώρα,
σε περιμένω να ξαναέρθεις σύντομα να με δεις.

Γονατιστός ακόμα σκέφτομαι.
Βλέπω την Αγία Γραφή στο γραφείο μου, ο Λόγος Του.
Σκέφτομαι για τα χείλη μου,
για τα λόγια που λέω και για την μαρτυρία που δεν δίνω.
Σκέφτομαι ότι Αυτός με περιμένει,
είναι απίθανο να βρεθεί κάνει να με εμποδίσει να
τον ξανασυναντίσω αύριο,
όλα τα πράγματα του κόσμου είναι ευτελή μπροστά στον Βασιλιά μου.

Άγιο Πνεύμα γέμισέ με, δίδαξέ με μέσα από τον Λόγο Του την Αγία Γραφή. Καθάρισε τα χείλη μου από λόγια που δεν Τον δοξάζουν. Δώσε μου δύναμη για να μιλάω γύρω μου, να διαλλαλώ την μεγαλοσύνη και την αγάπη του Βασιλιά. Κράτησέ με άγιο.

Υπακοή

Δεν μπορείς να καταλάβεις πραγματικά την Αγία Γραφή μέχρι να έχεις μια καρδιά έτοιμη να αλλάξει από το μήνυμά της.
Είσαι έτοιμος να τα παραχωρίσεις όλα στον Θεό και στην υπηρεσία Του; "Και οι συνετοί θα λάμψουν όπως η λαμπρότητα του στερεώματος, κι αυτοί που επιστρέφουν πολλούς σε δικαιοσύνη, όπως τα αστέρια, στους αιώνες των αιώνων. (Δανιήλ κεφ 12 εδ 3)"
(απο το βιβλίο Ουράνιος Άνθρωπος)

Η θλιβερή αλήθεια είναι ότι είμαι παγιδευμένος στα γρανάζια του κόσμου. Δουλειά, οικογένεια, διακοπές, ψώνια... Η καθημερινότητα είναι γεμάτη με δραστηριότητες οι οποίες δεν είναι κακές... Και η δουλειά είναι απαραίτητη, και η οικογένεια είναι ευλογία, και οι διακοπές προσφέρουν χρόνο με τα παιδιά, και τα ψώνια αναγκαιότητα. Αλλά δεν πρέπει να είναι μόνο αυτή η ζωή μου.

Το ερώτημα είναι πόσο άλλαξε η καρδιά μου μέσα από τα μηνύματα από την Αγία Γραφή. Έγινα σαν τους πρώτους στρατιώτες Του; Και αν τα κατάλαβα, τα αποδέχθηκα, με συγκίνησαν αλλά δεν άλλαξαν την καθημερινότητά μου, πού ειναι το όφελος; Πού είναι η δύναμή τους; Τί κατάλαβα; Μόνο γνώση;

Αν διαβάζω αλλά δεν υπακούω μάλλον περισσότερο κακό θα κάνω. Μάλλον θα αρχίσω να σκληραίνω την καρδιά μου και η μελέτη της Αγίας Γραφής θα γίνει μια συνήθεια που δεν θα έχει παραπάνω αξία από το να διάβαζα Παπαδιαμάντη.

Στρατηγέ (Άγιο Πνεύμα) μαλάκωσε την καρδιά μου, θέλω να υπακούσω, θέλω να βγώ από τον κόσμο και τις συνήθειές του, θέλω την δική σου ζωή. Βοήθησέ με να υπακούω, να αλλάζω την ζωή μου. Βοήθησέ με και να μοιράζομαι το μήνυμά σου με τους άλλους.