Το ταξίδι

"Με πίστη πέθαναν όλοι αυτοί, χωρίς να πάρουν τις υποσχέσεις, αλλ' αφού τις είδαν από μακριά, και πείστηκαν, και τις εγκολπώθηκαν, και ομολόγησαν ότι είναι ξένοι και παρεπίδημοι επάνω στη γη. Δεδομένου ότι, αυτοί που λένε αυτού του είδους τα πράγματα, δείχνουν ότι ζητούν πατρίδα. Κι αν θυμόνταν εκείνη από την οποία βγήκαν, θα έβρισκαν καιρό να επιστρέψουν. Τώρα, όμως, επιθυμούν μια καλύτερη, δηλαδή, επουράνια, γι' αυτό, ο Θεός δεν ντρέπεται γι' αυτούς, να λέγεται Θεός τους, επειδή, ετοίμασε γι' αυτούς πόλη. (προς Εβραίους κεφ 11 εδ 13-16)"

Η ιστορία είναι για τον πατριάρχη Αβραάμ, που έφυγε από την χώρα του και ταξίδεψε όλη την ζωή του πιστεύοντας στην υπόσχεση του Θεού ότι θα του δώσει γη και θα τον κάνει έθνος μεγάλο. Πίστεψε στην υπόσχεση, είδε την εκπλήρωσή της με τα μάτια της πίστης, την εγκολπώθηκε, έγινε βίωμά του στην καθημερινή ζωή του, ομολόγισε με την ζωή και τα λόγια του ότι δεν ήταν από αυτή την γη. Πήρε την οικογένειά του και τα υπάρχοντα του και ακολούθησε την υπόσχεση ζώντας μια ζωή περιπλάνησης και μαθητείας. Ξέχασε την γη από την οποία βγήκε, την πιθανώς ευκολότερη ζωή του, την οικογένειά του και ότι άλλο σχετίζονταν με αυτή. Το βλέμμα του ήταν στραμένο προς την υπόσχεση.

Εσύ Βασιλιά μου με έβγαλες από αυτόν τον κόσμο, με ελευθέρωσες από τα πνευματικά δεσμά και την ματαιότητα. Εσύ μου έδωσες καινούργια ζωή, μου έδωσες υπόσχεση για μια νέα γη, για μια νέα πόλη. Εσύ υποσχέθηκες για μια αιώνια ζωή μαζί Σου. Θέλω να μείνω στην υπόσχεση, να ζήσω σαν ξένος σε αυτόν τον κόσμο, σαν αληθινός στρατιώτης Σου. Στρατηγέ μου γέμισέ με, βοήθησέ με να ξεχάσω κάθε απόλαυση και πειρασμό του κόσμου. Οδήγησέ με σε μια ζωή πίστης και υπακοής. Κάνε με άξιο ώστε ο Βασιλιάς μου, μέσω της χάρης του Σωτήρα μου να μην ντρέπεται για μένα αλλά να με αποκαλεί γιό Του. Κράτησέ με προσηλωμένο στο ταξίδι και βοήθησέ με να πετάξω οτιδήποτε περιτό.